24-05-2025
La Bonne
Vrijdagavond meld ik mij bij Rick in Schijndel, vandaar rijden we samen door naar Luxemburg waar we het volgende deel van de Nirjhara voorjaars crew treffen, Wim, Birdy, Peter en Ward. Team 3 treffen we pas in het "Bois le Blanc" vlak bij Bulgn?ville.Het is maar goed dat het lang droog is anders was de plek een grote poel van modderige tractorsporen geweest. Bruno en Arne slapen al en snel gooien wij er 6 werptentjes bij, snel pitten.
Zaterdag 24 mei,Dag 1, La Bonne
croissants en koffie bij de lokale bakker en door naar de Bonne. 5 uur later staan we aan de uitstap bij de Pont Haute, we laten een auto achter en rijden omhoog.
De Bonne heeft een mooie, iets boven midden, waterstand en vanaf de brug ziet de eerste smalle kloof er ok uit, niet zo krap als bij laag water als er twee wokkels in zitten waar je, je peddel amper kwijt kan. Wel duidelijk meer druk.
Dan zijn we weg, met z'n achter in een sliert door het eerste kloofje.
We schuiven over de rappellekes, bij eentje pak ik per ongeluk een klein keerwater en moet hard werken om in het terugstromende water weer door te geraken. Vlak voor het einde van het kloofje laat ik me bijna verrassen en ik word in de linker overhellende wand gedrukt met een heeeeeele diepe steun kan ik net voor de wand wegkomen. Achteraf hoor ik dat mijn achterpunt toch al serieus onder water tegen de wand zat.
Daarna wordt de Bonne kloof wat ruimer en via diverse leuke passages vliegen we voort.
De ex-infran staat netjes met een bord rechts aangegeven maar door de begroeiing zie ik hem toch over het hoofd.
Gelukkig herken ik de bocht naar links een beetje van vroeger, stap even uit en geeft aan dat er verderop nog een keerwater is.
Daar dragen we om, de waterstand is bijna hoog genoeg om over de nauwe doorgang heen te varen, maar net niet.
We varen rap verder door schitterend landschap, schuine wanden en soms haakse bochten, schitterend!
Dan weer een bord dat een verplichte uitstap aangeeft, dat herinner ik me niet. Hier is een aantal jaren geleden een wand ingestort en een paar grote rotsblokken vormen een infran.
Het is steil omhoog klimmen en dan met hulp van een touw terug omlaag op een rotsblok vanwaar je weer (moeilijk) kunt instappen.
Ward gaat als eerste en laat beneden op het blok zijn boot in de rivier vallen, weg boot! Hij bedenkt zich een seconde en springt dan maar achter de boot aan en verdwijnt om het hoekje....
Wij moeten nog naar beneden, dus snel helpen is er niet bij. Eenmaal ingestapt vinden we Ward om de bocht terug met zijn boot , hij heeft zich kunnen redden.
Hierna nog een paar versnellingen en dan de uitstap in het stuwmeer.
Die avond naar camping St James les pins bij Guillestre, hooguit 10 gasten dus we passen er bij. Een burger in het dorp en slapen met het geruis van de Rif Bel.
Menno
