20-05-2006
Chalaux, Morvan Frankrijk
Speciaal omdat het vorig jaar zo bar slecht weer was in de Morvan zijn we dit jaar wat later gegaan in de hoop op wat beter weer. Maar het mocht niet baten. Bij vertrek in Belgie was het hier aan het stormen en voor de morvan zag het er niet veel beter uit.
Een dame met met vrij vreemde logica (een pleonasme dus) leidde ons recht naar de gite waar we ook vorig jaar sliepen. We kwamen aan rond middernacht maar iedereen was blijkbaar zeer moe want al na enkele glazen wijn kroop iedereen in zijn nest.
Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt konden we beginnen aan datgene waarvoor we gekomen waren. Om te vermijden dat, net zoals vorig jaar, plots iedereen tegelijk gaat zwemmen spreken we af dat we heel gedisciplineerd de 400 m en het zwembad gaan varen. Iedereen in vaste volgorde en iedereen komt één voor één naar beneden. Gert en Wim varen voorop om eventuele drenkelingen op te vissen en Kris als laatste vaarder zorgt dat we niemand vergeten.
Maar wat een verschil tov van vorig jaar. Niemand gaat hier deze keer zwemmen. Dit betekent dat we de volgende bevaring met een gerust hart wat foto's kunnen schieten.
Aangekomen aan de sprong gaan we toch eerst nog maar eens verkennen. De zenuwen beginnen bij sommigen al parten te spelen bij het zien van de wals. Iedereen vaart hem. Bij Peter loopt het echter niet zo goed. Hij komt recht in de wals terecht maar iedereen is er nogal vrij gerust in dat hij eruit geraakt. We hebben Peter immers nog niet vaak uit zijn boot weten komen. Maar het gevecht met de wals duurt niet lang en ze heeft duidelijk indruk gemaakt op Peter? Philippe wil dit risico niet lopen en neemt de sprong langs de chicken route.
Een beetje verder willen we aanstalten maken om terug uit te stappen om te verkennen voor de S-bocht maar niets vermoedend vaart Peter ons voorbij en voor hij het zelf goed en wel beseft zit hij er middenin. Een beetje uit zijn lood geslagen probeert hij er nog het beste van te maken en buigt hij de S-bocht om tot een I-bocht. Gelukkig komt het allemaal goed (behalve dan met zijn moraal). Als het aan Philippe is lijkt het wel alsof hij dacht dat de koers van Peter de bedoeling was want hij vaart net dezefde I-bocht.
Pascale en Laurence hebben zich inmiddels ook klaar gemaakt en staan klaar om van hieruit mee verder te varen tot het eindpunt. Het gaat bij beiden voortreffelijk. Af en toe een paar gillen en kreten en wat angstige blikken maar ze blijven allebei droog.
Aangekomen aan het eindpunt heeft Pascale weer voor een voortreffelijke lunch gezorgd. En alsof het besteld was klaart plots het wolkendek volledig open tot een mooie blauwe hemel.
Du vin, du pain et du boursin, Smakelijk.
