01-11-2010

Claduegne, Frankrijk

De dag voordien hadden we hier ook gestaan, bruine soep met mega rappels. Nu is het water al lichtbruin en de rappels zijn weg. Ik ken de beschrijving niet, 't is een klein beekske dat uitzonderlijk bij vloed water heeft, er zouden wat slides inzitten. En blijkbaar zijn we niet alleen, er zijn nog 4 Zwitsers ofzo en 7 Fransen op 't water. Na wat gekleffer afdalend in de kloof varen we over mooie dallen en slides. En dan plots een waterval, 7m slide into 4m drop, sommige pakken de autoboof, anderen gaan ongewild diep, super. Maar we weten dat sommige versnellingen van onschuldige slide zonder keerwater overgaan in 'leuke' passages. En ja, na een paar mooie onschuldige drops/slides van 1 à 2 m laten we ons bijna vangen, dobber dobber slide en achter de hoek plots 6 meter omlaag. Deez zien we niet echt zitten, je valt niet in het water, maar beneden glij je over een paar dallen met slechts een klutske water. Terwijl we aan het dragen zijn komen de Fransen al aan en ja, Merlin kaatst de rotsige val zonder problemen omlaag.

We varen nu door met de Fransen op ons hielen en wat een onschuldig beekske met slides leek, blijkt een stevige steepcreek te zijn met oneindig veel slides en vallen, al snel stoppen we met het tellen van de vallen.

Jorg


Eén opmerkelijke is de super slide, een pittige entry, drop/slide van verschillende meters met een haakse bocht, die je voluit vooruit katapulteert door een stopper beneden en zo beland je op een zalige slide, 30° en 50 meter lang, yeehaaa walibie...

En de laatste slide "Tounga", alweer een start je op een onschuldige versnelling wanneer je wat verder doorhebt dat het eigenlijk niet meer stopt. De eigenlijke drop begint dan met een brede slide van zo'n 10-tal meter lang die je een een 4- tal meter lager brengt waar al het water samenkomt en bundelt tot een mega 'rooster' (hanekam of staart). Deze geeft je een rotvaart, vanaf dan zie je alleen nog schuim, terwijl je nog 4 meter omlaag vliegt over een trap-achtige waterval en beneden in één van de 2 gaten belandt, yeehaa. Zoals je al kunt merken is er niets clean aan deze drop, ironisch toch, want iedereen heeft er wel zin in.

Jorg


First goes Jörg, hij benadert van links, krijgt toch een serieuze knik naar z'n rechter zij, diepe steun, maar hij vliegt er netjes door. We besluiten hierdoor toch van de andere kant te komen. Frederic, onze Franse medevaarder, vaart dus van rechts, knalt door de 'rooster' en belandt netjes beneden, maar besluit in één van de gaten toch te gaan zwemmen. Dan volgt Bruno, maar vlak voor die vertrekt komen er van de flank een paar keien los door de zondvloed van de dag voordien, ze rollen holder de bolder over de slide, wow, toch effe opletten. Waarschijnlijk heeft dit hem zo van slag gebracht, duuh :-)), dat z'n afdaling helemaal fout loopt. Hij glijdt van rechts omlaag, raakt de 'rooster' en wordt onderste boven helemaal de lucht in gekatapulteerd, yeehaa, he goes for the kickflip, waarna hij verdwijnt in het schuim. Oops, de helft van de felle Fransen die net stonden te kijken besluiten plots om te dragen. De andere helft stormt omlaag om de ravage te gaan bekijken, maar den Bruno staat beneden met boot en paddel aan de kant, een beetje 'shaken' maar voor de rest niets gebeurd. Blijkbaar had die in de lucht z'n schip al verlaten en is die beneden 'zacht' in het gat belandt zonder veel schade, of hij houdt zich toch stoer...



Next up Birdy, nu ook wel een beetje shaky, maar ik volg dezelfde lijn van rechts, kant wel wat meer op en knal door het schuim omlaag, cleaned it. Enkele Fransen besluiten toch Jörg's lijn te volgen en varen van links, super smooth, semi pro's die mannen.



beyr op de lange slide


Vandaar is het nog een eindje uitvaren, hele mooie beek, met de langste slide die ik ooit gevaren heb.

Birdy

Medevaarders

Bert
Bruno
Jörg
Robert