06-06-2011
Bovra, Noorwegen
After spending the night at the Skjak campsite and some late evening inspection annex moose safari of the neighbouring rivers it rapidly became clear that everything in the Otta valley was running at quite juicy levels (Finna at 1m80, Skjoli looking quite terrifying, Skjak playwave washed out, ?). |
| where is the moos ? |
 |
| finally, we found the moos... |
According to the internet gauges, Bovra was also running high but due to its pool-drop nature, still seemed a better proposition than the continuous rollercoasters from hell like Skjoli and co.
Upon arrival, Bovra gauge showed 150cm, 10 cm above recommended maximum in the guidebook. A little bit deterred, small posse decided to head to the Leira instead while the hardliners geared up for the Upper-Bovra, excluding the gorge sections at the beginning and in the middle.
Above our campsite, there was only one rapid of notice but again great scenery.
 |
| the fog makes the river a bit spooky |
Below the campsite and the middle gorge things heated up a little more with as first rapid of concern a section we inspected from the road. Ofcourse, everything turned out much bigger when on the water and there were some wide-eyed moments when shooting out of the mandatory right hand line at the bottom.
 |
| as usual, much more pushy that what it looked like from the road ! |
Yeahh, white water-wise this was our real first ?welcome to Norway? moment: big and pushy white water but clean lines. The river continued with more nice slides and excellent playwaves almost to the take-out.
 |
| Birdy on one of the playwaves |
 |
| Birdy |
 |
| 't rekkerken |
 |
| voenkel |
 |
| Mr Guide |
 |
| Voenkel on one of the slides |
Rainy evening saw us having dinner below the shelter, next morning level had further increased to 1m90, time to move further West where the weather forecast was slightly more benign?
 |
| our campsite |
Bruno
We verlaten Skjak terwijl de laatste zonnestraaltjes op ons neerdalen. Nog even stoppen in Lom, één van de weinige toeristische stadjes op onze weg. Best gezellig, houten gebouwen, trollenmuseum, stavkirke, some local but not beauties en natuurlijk een dikke waterval voor de kayakkers.
We rijden de lower Bovra omhoog, maar het ziet er weinig interessant uit. Next, upper Bovra, staat op 1m45, da's 5 cm boven hoogwater. Van op de weg zien de versnellingen er te doen uit. Een beetje verder in de vallei wordt de baan "dirt road". Et voila, in een bocht, 3 meter grasstrook, de ideale kampplaats, rustig in de middle of nowhere. Tentje opslaan, juist op tijd, want daar komt de eerste Noorse regen. 't Is nat, dus kunnen we maar best de beek op. Team 1 doet de upper Bovra, team 2 kiest voor de Leira.
Bovra was super, dikke versnellingen, maar fun. We starten na het meer en een dikke val, golfkes; en aan het eerste brugske een zware versnelling. Snel onder 't brugske en dan een dik gat, maar aan beide zijden te passeren. Effe stressen en go! Iedereen passeert goed. Voenkel en 't rekkerken moeten wat trekken, maar passeren cool.
't Kloofke dragen we over. De uitgang varen we; effe kicken, dikke 4. Dan wat plat en uiteindelijk komen we aan 't stuk dat we van de baan konden zien. Oops, waar was da nu weer? Slik, niemand ziet iets, dan maar eddy hopping. Golven en golven, dit gaat toch ietskes sneller dan verwacht. Tegelijkertijd loopt de passage naadloos over in de passage onder de brug, die we verkend hadden. "gewoon wat golven en aan de brug wat rechts houden" Oops, dat stroomt hier nog sneller dan verwacht. Onder de brug rechts, lukt iedereen, maar wat niemand bekeken had, waren de twee stoppers erna. Maar ça passe, Rekkerken doet een chandelleke, en den Beir plakt, maar vecht er zich door. Yehaa, dat was kicken, slik, effe bekomen, next.
Kort daarna dragen we nog een passage over, volgen er nog enkele prachtige surfgolven en slides. Et voila, het einde. Eigenlijk was het zo leuk dat er nog meer zou mogen volgen.
's Avonds rijden we nog de vallei omhoog om wat te toeristen. En daar zien we ons eerste eland (of was het nu een paard?)
Bridy
