11-06-2011
Goyst, Noorwegen
Effe schoppen en hup, naar de volgende kampeerplaats, gids Bruno kiest een plaatsje uit langs de Goyst bij de Popofalls. En 't is daar zalig, de tentjes staan wat onbenullig langs de weg, maar we kunnen zalig zonnebaden op de granieten slides langs het water, ja zonnebaden, t-shirts, bloot bovenlijf, BBQ, pintje, echt zalig Noorwegen!
En van 't één zot idee komt het ander, zonneke slides pintje bloot bovenlijf, let's do a beer sliiiiide!!! Voor degenen die niet op de hoogte zijn, effe hoochelen "youtube ben marr beer slide" en niet nadenken over de onverantwoorde jeugd van tegenwoordig, leuk filmpje hé.
En ja, 5 minuten later staan we met kajak, pintje en camera boven aan de slide, een blauw oog had ik al van Ridderspranget, so what more can go wrong. Enkele omstaanders weten even niet wat er gebeurt als ze me in zien zetten op de slide in bloot boven lijf met pintje. Kou water? Ba nee, this is Norway, en hup, effe snelheid maken, paddel weg, pintje pakken, *breng het blikje aan de lippen, laat het zachtjes binnen glippen en drink het uittttttt... schuivend en hobbelend over granieten slide... tot op de grond*. Even draai ik achterste voren, geen probleem da's beter voor de camera, alhoewel nu zit de zon in m'n ogen ;-). Et voila no problem, wel met de steun van Peter die m'n paddel terug toegooit, alvorens ik het onderste gat doorga. En nu maar hopen dat het iets geeft op de video, dan hoochelen 'nirjhara birdy beer slide' :-)))
Ondertussen heeft de gids goesting gekregen, we moeten toch nog wat wachten tot we hete asse hebben voor de BBQ, waarom niet snel nog een stukje varen. Maar dan wel met kleren aan, en hup, en we zijn weg van de kampplaats tot aan de eerste brug. In de kajakgids staat een prachtige foto van Popefalls, een lange slide, en als we der voor staan is het toch effe slikken, da ga snel. De slide start in een pool, gaat door een smalle opening, 10m, links val je in een gat, rechts spuit het water een meter op, de 'rooster'. 't Gat is te dik, rechts is moeilijk haalbaar en er zijn wat onderspoelde kantjes. Doen we dus niet.
We stappen hieronder in, maar wees gerust, er rest nog 20 m slide. Bruno start, gaat naar 't midden, 10m slide, eerste drop van één meter, ok, nog 10m slide, dan the bottom hole, schuift hij mooi door, dan de waterval van zo'n 3m, cleaned it. Ikke, Birdy, volgt, niet zo zeker van m'n stuk, maar 't moet wel lukken, toch wel dik voor zo'n snelle evening run. Start, blijf rechts, 10m slide, beetje te rechts op de eerste drop, wat gespetter tegen de kant, dus 10m tijd om naar links te gaan, da's toch te weinig, kom te zijwaarts in 't onderste gat, de snelheid is eruit, effe snel surfen et voila, ben links, en nu boofen op de laatste val, zalig, yeeha ha ah ah check effe de visjes in 't keerwater, rol, alles kits. Peter volgt als laatste, hij neemt de rechter lijn die ik had, ook wat gespetter bij de eerste drop, maar blijft mooi recht in de onderste wals, waardoor hij z'n snelheid behoudt en er goed doorgaat, alleen ga je dan van de laatste val recht in 't midden, dus niet voor de boof maar de 'melt down', naah, beetje toch. Hij gaat diep, komt niet goed boven, gaat om in 't zog van de val, en wat doet hij nu, hij trekt, ai waarom? Ging toch goed. Effe verstrooid waarschijnlijk, de pool is in ieder geval groot en kalm genoeg om schipper en boot te herenigen.
Om de hoek volgt nu de 'beer slide', elkaar duwend en trekkend, schatterend als kinderen glijden we omlaag, aqualibiii. We passeren de kampplaats en zijn eigenlijk al 45 minuten bezig en nog geen meter verder.
Daarna wordt het even iets serieuzer, stoppen en verkennen, passage na passage, maar meestal mooi bevaarbare klasse 4 passages, met zelfs een paar sprongskes tot 1m50.
 |
| Birdy op mooie sprong |
 |
| leuk, maar ook knokken om recht te blijven... |
 |
| mooie klasse 4 passages |
Uiteindelijk wordt het vlakker, de Husevollelvi komt er nog bij van rechts, ook bevaarbaar, en we naderen het dorp Atra waar de Wim ons komt oppikken. Hij was ons eigenlijk al aan 't zoeken toen we nog op de 1ste slide zaten, sorry Wim, geen idee hoe laat het was maar 't zal wel na de tienen geweest zijn, Noorwegen hé, never ending paddling days.
Bye Birdy
