Tarn, Frankrijk
Zoals afgesproken komt birdy mij halen voor de rit naar de tarn maar we moeten eerst nog iemand ophalen net over Parijs aan een groot ziekenhuis. De GPS geeft als opmerking dat er "onverharde wegen" zijn en als je ze probeert te vermijden zegt hij "route onmogelijk" ?!!!! (toch vreemd voor een groot ziekenhuis, niet ?)
Na 2 uur rijden neem ik het stuur over en weldra bevind ik mij in de drukke Parijse metropool..
Dan de autostrade af en de straten worden smaller aan een duizelingwekkend tempo.
en jawel hoor, de straat gaat over in een onverharde weg. Hier moeten we een groot ziekenhuis zoeken!!!
Gelukkig staan er inwoners buiten, we vragen de weg en even later staan we dan toch bij Augustin.
De tocht verloop verder voorspoedig en de volgende dag om 11 uur begroeten we Bruno.
Dan beginnen we aan de afdaling van de tarn.
Mijn eerste passages vaar ik wat onwennig omdat ik onder de indruk ben van het grote hoogteverschil dat we moeten overbruggen, maar Birdy en Mr Guide wijzen me de weg.
Bij de âgouffre des Meulesâ ben ik het zeker. Ik heb nog op de tarn gevaren maar zeker dit deel niet.
We varen allemaal het laatste deel van deze indrukwekkende passage,het is een van de hoogtepunten van onze tocht.
Dan komen we aan bij âla trompetteâ ik en Bruno besluiten om hem niet te varen maar we beveiligen hem wel voor Bert en Augustin.
Bert komt er goed door maar Augustin moest in het begin rollen en gaat op het einde opnieuw om (De reden waarom ik en Bruno omdragen).
Ik hoorde een gekras op de rotsen en ik dacht dat hij zich goed bezeerd had maar al bij al viel het nog mee, een licht gekneusde vinger.
Ik kan onmogelijk alle passages beschrijven want het waren er veel.
Gelukkig hadden Bert en Bruno de Tarn al meerdere keren gevaren.
In de verte kon ik zien hoeveel verval de rivier had en we zijn niet veel uitgestapt.
Door het tempo heb ik niet veel foto's of filmpjes kunnen maken en we zijn pas laat in de middag aangekomen.
Het was voor mij een perfecte oefening op wat ik de volgende dagen zou moeten doen.
Mij niet laten intimideren door de stroming, kijken hoe de anderen varen en ten slotte zelf varen!!
De Tarn was een goede opwarmer voor de volgende dag: de Dourbie.
Ten slotte nog dit:
Bij de laatste grote passage vaar ik achter Bruno aan.
Het was een dubbele rappel maar tussenin was het niet evident om juist te sturen voor de laatste rappel.
Birdy stapt als uit enige uit.
Birdy kijkt... Birdy vaart ... Birdy Zwemt.
Maar we hebben de Tarn vlot gevaren Zeer vlot als je het mij vraagt.
't rekkerken
