30-10-2013
Ribo
Team 1 is 2 dagen geleden beland in Cevennen/Ardeche. De internet peilschalen tonen voor deze regio minimum niveau's met dalende tendens en ook de weersvooruitzichten voorspellen geen regen.Bij gebrek aan info van team 1 wordt in de auto tot op het allerlaatste moment nog getwijfeld. Net voor Luxemburg ontvangen we nog een sms van een local aan de Tarn en als ook die bevestigt dat er geen/weinig water is wordt de knoop doorgehakt en zetten we koers richting Ticino, hopende op betere waterstanden aldaar.
Voorbij Basel crashen we ergens verdoken achter een bosje. Mr Guide komt er dan achter dat hij zijn tent vergeten is en Birdy heeft het genoegen zijn slaapstekje te delen.
's morgens komt Mr Guido mij zoals gebruikelijk wakker schudden aan mijn tent. Maar deze keer niet omdat hij ongeduldig is zo snel mogelijk op het water te zitten maar omdat het er blijkbaar krioelt van soldaten. Ik krijg weer een deja-vu van rambo-achtige mannen met een groot mes aan het been (Noorwegen) en spring dus zo snel mogelijk uit mijn mandje.
Er wordt beslist om in te varen op de Ribo. Enkele jaren geleden hebben we de bovenste sectie gevaren. Nu stappen we in waar we vorige keer gestopt zijn, een mooie kloof. De allereerste passages worden te voet verkend en we beslissen deze om te dragen. Een stokoud madammetje uit het dorp ziet ons de normale instap voorbij stappen en wijst ons erop dat we verkeerd zijn. Mr Guide maakt haar duidelijk dat de eerste passages wat te gevaarlijk zijn waarop dat madammeke met haar arm een wijde boog maakt een een "aaagh" kreet slaagt. Ons macho imago krijgt een flinke deuk
De waterstand is behoorlijk laag maar de moeilijkheidsgraad van deze sectie ligt normaliter behoorlijk hoog waardoor ik dit niet helemaal erg vind. Zeker niet als invaarder.
Aangekomen bij de bekende waterval dragen Mr Guide en ikzelf om. Birdy twijfelt even en als alle camera's op post zijn gaat hij er voor.
Op de laatste meters overroteert hij en duikt vervolgens ondersteboven tegen de rotswand weer boven.
Wellicht door de adrenaline staakt hij na enkele keren zijn rolpogingen en gaat hij zwemmen. Toch chapeau. 't is en blijft hoog.
Na de waterval opent de kloof zich en volgen nog enkele mooie passages die met een iets hogere waterstand wellicht pittig kunnen worden.
onze uitstapplaats
te voet door het bos terug om de auto aan het instappunt
Op weg naar de Rovana (rivier voor volgende dag) slaan we een pizza binnen en slaan we verdoken achter enkele rustica's onze tenten op.
De dag wordt afgesloten met een lekkere rum en we kijken al uit naar de volgende dag.
wim
