De eerste zware passage dragen we... die ziet niemand zitten. Daarna is het afwissellend verkennen vanuit de boot of toch stoppen en wat beter kijken.
Halverwege haalt een grote groep Franse kajakkers ons in. Ze kennen de rivier en hebben er duidelijk veel lol in (al zien we in de korte tijd dat we samen varen een 3 tal zwemmekes). Een paar van hen zijn echt wel fanatiek: gisteren deden ze de rivier 2 maal en tijdens het omkleden aan de uitstap zien we 3 van hen de laatste zware passage opnieuw enchaineren.
Wanneer we ze tegenkomen ziten we halverwege en we kunnen dus een paar km gebruik maken van de lijnen die zij volgen.
Bij een grote sprong zetten ze seccu?s en dat is niet voor niets. Deftig aanvaren is amper mogelijk en de grote drop lijkt een loterij (vastgestelde kans: 1 op 2). Wij dragen... We zijn niet ver meer van de sssiphon die het einde markeert. De uitklim rechts lijkt moeilijk maar is het niet. Samen met Gert kies ik voor de korte steile klim. De rest draagt de siphon over en stopt een beetje verder. Na de sssssiphon zijn er nog 3 zware passages. De fransen aan de instap hadden gezegd dat die sowieso te dragen waren en dat je dus beter aan de siphon kan stoppen maar nu zien we toch dat de zware jongens er min of meer vlot erdoor vlammen.
Maar de botten en de spieren willen na deze week toch niet goed meer mee en we zijn blij met wat we gehad hebben.
Een laatste pintje, inladen en we vertrekken rond de vijven met die prachtweek in gedachten.